آموزش نگهداری انواع افوربیا

افوربیا Euphorbia یک تیره بزرگ از گونه های گل دهنده گیاهان است که اغلب با کاکتوس ها اشتباه گرفته می‌شود. افوربیا دارای شیره سمی شیری رنگی است که به نام لاتکس شناخته می‌شود.

گیاه افوربیا بومی کویر است، بنابراین به شرایط رشد مشابه کاکتوس ها نیز نیاز دارند.

 

 

 

ساختار منحصر به فرد گل

گل افوربیا دارای ساختارهای منحصر به فرد و غير معمول است.

بر خلاف کاکتوس‌ها که معمولاً گل‌های زیبا و نمایانی دارند، افوربیا دارای گل‌های منفرد هستند که معمولاً بسیار کوچک هستند و گلها گلبرگ، کاسبرگ یا سایر قسمتهای معمولی گل را ندارند.

گل‌های افوربیا یا نر هستند یا ماده، و ماده آن فقط کلاله دارد، در حالی که گل نر فقط پرچم دارد و این یکی از شاخص ترین تفاوت‌های گل افوربیا با گل کاکتوس‌ها است. برای مشاهده گل اینجا کلیک کنید.

 

 

نیازهای خاک و گلدان

افوربیا به خاکی با تخلخل زیاد نیاز دارند که هنگام آبیاری، آب به خوبی تخلیه شود ، به خصوص اگر آنها را در گلدان نگهداری می‌شوند.

افوربیا گلدانی را ترجیح می‌دهد که دارای قطر ۵ تا ۷٫۵ سانتی متر بزرگتر از اندازه پایه آن باشد. همچنین کف گلدان باید دارای سوراخ ‌هایی برای تخلیه آب باشد.

 

آبیاری

آبیاری باید به طور منظم انجام شود و در فاصله بین دو آبیاری حتما خاک خشک شود. آبیاری زیاد باعث از بین رفتن گیاه می‌شود. برای مدت کوتاهی می‌توانند کم آبی و خشکی را تحمل کنند. در فصول گرم ، بهترین زمان برای آبیاری عصر است.
در زمستان، آبیاری باید به حداقل برسد و آبیاری در حد برطرف کردن نیاز آبی و جلوگیری از پژمردگی گیاه باشد.

 

نور

افوربیا  حداقل چهار ساعت در روز باید در معرض نور غیرمستقیم خورشید باشد.

اگر گیاه را در خانه نگهداری می‌کنید، بهتر است آن را کنار پنجره ای رو به جنوب یا جنوب شرقی قرار دهید.

 

آفات و بیماری

رایج ترین آفاتی که افوربیاها را تهدید می‌کند، آفت مگس سفید هستند. که بر روی افوربیاهای برگ دار دیده می‌شوند. از بین بردن و کنترل این حشرات و آفات بسیار سخت است زیرا ریز هستند و به راحتی پنهان می شوند. برای مقابله با مگس سفید از حشره‌کش‌های مخصوص می‌توان استفاده کرد.

عفونت قارچی یا کپک نیز می تواند یک مشکل باشد که می تواند در اثر تهویه کم، رطوبت زیاد، کمبود مواد مغذی و نور کافی خورشید ایجاد شود.

همچنین پوسیدگی ریشه و زرد شدن برگ‌ها، به دلیل آبیاری بیش از حد می‌تواند باعث آسیب دیدن گیاه شود.

 

تکثیر افوربیا

تکثیر افوربیا از طریق کاشت بذر، قلمه گیری و پیوند زدن صورت می‌گیرد. سریعترین و آسانترین راه تکثیر از طریق قلمه‌های ساقه است.

 

از طریق قلمه زدن

در بعضی از انواع افوربیاها بر روی تنه اصلی شاخه‌هایی رشد میکند که با جدا کردن آنها می‌توان آنها را ریشه دار کرد. برای این کار با استفاده از یک چاقو، شاخه را از محل انشعاب ساقه افوربیا جدا کرده. سپس به مدت چند روز در مکانی خنک نگهداری می‌شود تا محل برش قلمه پینه ببندد. پس از خشک شدن محل زخم، در ترکیب خاک مناسبی کاشته می‌شود. همچنین می توان سطح بریده شده را قبل از کاشت به هورمون ریشه‌زایی آغشته کرد.

برای قلمه‌های ساقه، ریشه زایی ممکن است بیشتر از دو هفته طول بکشد. اما افزایش دما تا ۲۵ درجه سانتیگراد می تواند سرعت آن را افزایش دهد. زمان ایده آل برای قلمه‌گیری، اوایل بهار است که فصل رشد آغاز شده است.

در صورتی که افوربیا یک گیاه منفرد باشد و ساقه یا شاخه‌ای از آن منشعب نشده باشد، می توان آن را  سرزنی کرد.

هنگام هرس کردن یا بریدن باید از دستکش استفاده کرد چون شیره سفید آنها سوزاننده است و می‌تواند پوست را تحریک کند و اگر به چشم  وارد شود، ممکن است بینایی را دچار مشکل کند.

 

از طریق بذر

همچنین می‌توان افوربیا را از طریق کاشت بذر تکثیر کرد. میوه‌های افوربیا کپسول‌های سه محفظه‌ای هستند، که گاهی اوقات (اما به ندرت) دو محفظه ای نیز هستند.

بذرها در ترکیب خاک مناسب کاشته می‌شوند. بهترین زمان برای انجام این کار در فصل بهار است. جوانه‌زنی بذرها معمولا پس از هفت تا ده روز شروع می‌شود و در این مدت تا جوانه‌زنی کامل بذرها، باید خاک مرطوب نگه داشته شود .دمای مناسب برای جوانه زنی ۲۱ تا ۲۷ درجه سانتی‌گراد است.

 

از طریق روش پیوند

پیوند شامل پیوستن دو گیاه به یکدیگر است، هر یک از بافتهای آنها سرانجام با هم ادغام  شده و رشد می کنند. لازم به ذکر است که به دلیل وجود شیره‌ گیاهی که افوربیا دارد، پیوند افوربیا حتما باید بر روی افوربیای دیگری صورت گیرد. در واقع پایه مورد استفاده باید افوربیا باشد.

عمل پیوند زدن علاوه بر تکثیر باعث تسریع و افزایش گلدهی می‌شود.

منبع تک کاکتوس
کپی تنها با ذکر منبع مجاز است.