رابطه بین مورچه، شته و کفشدوزک
قبل از پرداختن به رابطه مورچه و شته و کفشدوزک، به توضیح مختصری درباره آنها میپردازیم.
مورچه
مور یا مورچه حشرهای اجتماعی است و تقریباً تمام مناطق کرهٔ زمین به جز قطب شمال و قطب جنوب و مناطقی مانند جزایر دور افتاده و غیرقابل دسترسی، وجود دارد.
می توان گفت مورچه ها جزو قویترین موجودات خشکی هستند. به دلیل این که مورچه ها می توانند چند برابر وزن خود را بار حمل کنند. مطالعه در زندگی مورچه ها و بررسی انبار غذایی آنان،دانشمندان را به شدت متحیر کرده است. چون با کمال تعجب مشاهده می کنند که مورچه ها، دانه های جمع آوری شده به صورت کاملا منظم در کنار همدیگر قرار داده اند.
شته
شته حشره ای کوچک و مکنده است و شیرۀ گیاهان را میمکند و به همین علت مورد توجه مورچه ها هستند.
تعداد آنها به سرعت افزایش پیدا می کند. به تنهایی میتواند تولید مثل کند و تقریبا هر هفته تعداد زیادی نوزاد به دنیا بیاورد.
این آفت بر روی برگ گیاهان و یا گل های آنها دیده می شود. این موجودات به رنگهای سبز زرد و قهوهای و مشکی هستند. یکی از دشمنان طبیعی شته ها کفشدوزک ها هستند که از شته ها تغذیه می کنند.
این موجودات با فرو کردن خرطوم خود در ساقه گیاه از شیره درون گیاه تغذیه کرده و زندگی می کنند.
کفشدوزک
کفشدوزک یکی از حشرات مفید است که می تواند شته را به عنوان غذا بخورد. این کار به نفع کشاورزان است. نوزاد کفشدوزک علاقه زیای به خوردن مواد غذایی دارند و می توانند از شته و دیگر افات درختان و گیاهان به عنوان غذا استفاده کنند. به همین دلیل کشاورزان از وجود کفشدوزک در مزارع خود استقبال کرده و از آنها برای از بین بردن شته استفاده می کنند.
مورچه و شته با همدیگر رابطه ی غذایی دارند
در این رابطه غذایی که به صورت “همیاری” زندگی کردن نامیده میشود هر دو حشره سود می برند. در واقع مورچه ها، شته ها را به بخش های جوان گیاهان می رسانند تا شته بتواند از شیره ی گیاه به وسیله ی خرطوم خود تغذیه کند و سپس مورچه شهد خارج شده از شته را مصرف می کند! در فیلم زیر به وضوح می توانید تغذیه مورچهها از مواد دفعی شته ها و همچنین حمله به کفشدوزک و دور کردن آن را مشاهده کنید.
شته ها به نوعی گاو شیرده برای مورچه ها به حساب می آیند.
در نتیجه به مراقبت و گلهداری از شتهها میپردازند. مورچه ها معدود موجوداتی هستند که دامداری می کنند.
مورچهها باید اطمینان حاصل کنند که گله شتهها از تغذیه و ایمنی کافی برخوردار هستند. هنگامی که مواد مغذی گیاه میزبان به اتمام برسد، مورچهها شتهها را جابجا می کنند و به منبع غذایی جدید منتقل می کنند.
در صورتی که خطری شتهها را تهدید کند، مورچهها از آنها دفاع میکنند.
برخی از گونهها، مورچهها در طول زمستان به مراقبت از شتهها ادامه میدهند.
مورچهها تخمهای شته را برای ماههای زمستان به لانههای خود می برند. آنها شتههای گرانبها را در جایی که دما و رطوبت بهینه باشد، ذخیره می کنند و در صورت تغییر شرایط در لانه آنها را جابجا می کنند.
در بهار ، وقتی شتهها بیرون میآیند، مورچه ها آنها را برای تغذیه به روی گیاه میزبان میبرند.
گردآوری شیلان جمالزاده
کپی تنها با ذکر منبع تک کاکتوس مجاز است.