کاکتوس دندان ببری

کاکتوس فائوکاریا با نام علمی  Faucaria Tigrina که در زبان عامیانه با نام کاکتوس دندان ببری و یا کاکتوس دندان کوسه ای شناخته می شود. با گسترش شهرنشینی و  به دلیل زراعت , چراندن بیش از حد دام این گونه در حال انقراض است و بسیاری از گونه های این گیاه در طبیعت از بین رفته و زیر مجموعه های این گیاه کوچک بوده و همه در یک فضای یکپارچه نمی رویند.

این گونه در بیشه زارهای کوه Renosterveld شهر آلبانی می روید.
کاکتوس دندان ببری یک ساکولنت همیشه سبز متراکم گل دار فاقد ساقه ( البته ممکن است در اثر گذر زمان ساقه های چوبین بر روی این گیاه ظاهر شوند ) می باشد . این گونه تقریبا سال ۱۹۲۷ کشف شد . کاکتوس دندان ببری یک گیاه متراکم فشرده ی خالدار می باشد که بر روی هر برگ کوتاهش حدود ۱۰-۹ دندانه با خارهای بلند وجود دارد .

این گیاه برگ هایی ضخیم به طول  ۴۰-۳۰ میلی متر و عرض ۲۰-۱۵ میلی متر دارا می باشد . برگ های این گیاه به هم فشرده شده , سفت , سبز و یا سبز مایل به طوسی می باشند . این برگ ها بعد از مدتی شکل مثلثی و گاها لوزی شکل به خود میگیرند . در قسمت بالایی گیاه معمولا نصفه ی پایینی برگ ها مربعی بوده و نصفه ی بالایی دندانه دارد . حاشیه و دندانه های برگها سفید می باشند . بر روی حاشیه ی برگ ها حدودا ۱۰-۹ دندانه و خارهایی تقریبا شفاف که به داخل خم شده اند , وجود دارد که به گیاه شکلی همانند یک پنجه ی باز شده می دهد . پوست برگ ها زمخت بوده و با نقطه های سفید پوشیده شده اند.

این گیاه به تعداد زیادی گل زرد ابریشمی به عرض ۵ سانتی متر  می دهد . این گل ها تقریبا به گل های آفتاب گردان شبیه بوده و در مرکز بوته ها می روبند. هر کاکتوس تعداد زیادی گل با حدود ۱۲۰-۱۰۰ گلبرگ باریک به عرض ۱٫۲۵-۱ میلی متر و حدود ۳۰۰-۲۵۰ پرچم دارد . شهد گل ها رنگ قهوه ای دارد .

میوه های این گیاه شکلی شبیه به زنگوله و به طول ۹٫۵-۷ میلی متر , عرض ۱۰-۸ میلی متر و ضخامت ۹-۸-۶ میلی متر می باشند . این میوه ها به راحتی جدا شده و اغلب تخت و یا تقریبا کروی شکل می باشند . ساقه ی میوه گاها وجود ندارد , در صورت وجود طول ۳٫۸-۰٫۵ میلی متر , عرض ۴-۳ میلی متر و ضخامت ۱٫۶ -۰٫۹ دارد .

پاییز تا اوایل تابستان فصل شکوفایی گلها می باشد. این گیاه برای شکوفایی گل ها به نور مستقیم نیاز دارد . گلها  ظهر باز شده و در شب بسته می شود .

این گیاه یکی از آسان ترین قلمه زنی ها را در میان ساکولنت ها دارد. تکثیر از طریق کاشت بذر نیز به راحتی امکان پذیر است. این گیاه در فصل زمستان رشد کرده و در بهار و تابستان به خواب فرو می روند . این گیاه به آبیاری کمی نیاز دارد در غیر این صورت پوستش ترک خواهد خورد . از اواسط تابستان تا آخر زمستان به طور متوسط آبیاری کنید. در زمان خواب گیاه خاکش را خشک نگاه دارید . در مناطق سرد در بهار و تابستان بسیار کم و تنها زمانی که گیاه شروع به پژمرده شدن کرد آبیاری کنید . در تابستان گیاه را در مکانی خنک و در زیر سایه نگهداری کنید . اما در بقیه ی فصل های سال بیشترین نور ممکن را به گیاه برسانید .